![]() Groter groeien door vallen en opstaan. En daarna zelfs in liefde terug kijken naar de pijn, wie wil dat nou niet?Ken je dat gevoel dat een gebeurtenis in je leven je keer op keer belet om dingen te doen of juist dingen te laten. Mij of liever ons overkwam dat ook. Deze zomer liet ik één van mijn jongens naar een jongeren training gaan. Deze training was bedoeld om hem meer in zijn kracht te zetten. Een training op basis van NLP. Als moeder zijnde wist ik dat het hem goed zou doen en dat hij er ongetwijfeld wat aan zou hebben. Niets mis me zou je denken. Totdat het moment daar was. Het was nog wat vroeg in de morgen de tas ging in de achterbak van de auto met een plof. Zoonlief ging naast mij in de auto zitten en inplaats dat er een uitgelaten sfeertje was met in het verschiet een geweldige week, hing er een bedompt sfeertje. Hij nog niet al te vaak van huis geweest zonder broer en moeder en ik met het gevoel hoe krijg ik mijn kind straks terug en hoe zet ik voort wat er binnen de training wordt uitgewerkt. Eenmaal daar aangekomen vraagt hij mij na een lange stilte mam als het echt niks is kom je mij dan halen? Oeps hier was ik al bang voor. Eerdere logeerpartijen liepen vaak uit op een fiasco. Als antwoord gaf ik, je mag me altijd even bellen. Je raadt het al. Nog de zelfde avond werd ik gebeld, mam het is hier echt niet leuk kom mij halen! Deze kreet om hulp ging door merg en been. En moet je weten hij had nog 3 dagen te gaan. Tijdens dit gesprek probeerde ik hem gerust te stellen en gaf het advies om uit te reiken naar een van de trainers en beloofde hem na een uurtje terug te bellen over hoe nu verder. Hem halen was natuurlijk geen optie. Daarmee zet je het kind niet in zijn kracht. Maar wat nu als hij mij dit nu niet vergeeft en dit een knak zou veroorzaken tussen onze zo intense band. Loslaten mam, ging er telkens door mijn hoofd. En ter gelijkertijd borrelde er telkens weer een oude ervaring bij mij op waarin ik terug geworpen werd in een oude herinnering waarbij mijn ouders een reisje gingen maken en ik samen met mijn zus, bij voor ons wild vreemde mensen ondergebracht werden. En sinds dien was het anders dan anders. Was ik toen tot de conclusie gekomen dat ik het allemaal ook wel alleen kon of voelde ik mij verlaten? Afijn ik heb hem losgelaten en ik heb erop vertrouwd dat hij een manier zou vinden om te kunnen blijven. Het is hem gelukt kan ik jullie melden. En ik heb een kind terug gekregen die steviger dan ooit in zijn schoenen staat. Wat heb ik nu geleerd van dit alles? Dat ik dingen op mijn kind projecteer die van mij zijn dat hij mij dingen spiegelt waar ik wat mee mag doen. Heerlijk vindt ik dat, dat kinderen je zomaar duidelijk kunnen maken waar jij als ouder nog wat te doen hebt. Dus wanneer bijv. jou kind slecht slaapt en graag tussen jou en je partner in kruipt. Of zit je puber misschien de hele tijd op zijn of haar kamer. Denk jij dat je zoon of dochter het op school niet red. Wil je graag dat je kind alles uit de kast haalt om te slagen en is in plaats daar van lekker aan het hangen met vrienden? Wil je kijken naar deze hobbels die je dan soms ervaart en wil je er van leren en misschien zelfs wel een mogelijke oplossing vinden? Lief kind wat mag ik van je leren. Donderdagavond 5 oktober In Het Behoudenhuis Oudkarspel Dorpsstraat 850 start om 19.30 uur Vooraf aanmelden is gewenst. via info@veelgoeds.nl Ken je mij wie ben ik dan. Opstellingendag klik voor meer info Zesdaagse loopbaan training gebaseerd op opstellingen klik voor meer info er om te bewerken.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |