 Afgelopen zaterdag bevond ik mij op een plek van persoonlijke ontwikkeling: het NTI-NLP te Limmen. De plek waar coaches en therapeuten heen gaan om zich na- en bij te laten scholen en de plek waar zowel jongeren als volwassenen heen gaan als ze een beter zicht en meer vat willen krijgen op wie ze zijn, wat ze doen en hoe ze dat doen of om een opleiding te volgen om zelf coach of trainer te worden. De dag stond geheel in het teken van dansen. Dansen? Ja, dansen. Dansen en persoonlijke ontwikkeling. Wat een combinatie! Een prachtige workshop uitgevoerd door de ‘Masters of Movement’. De meesten van ons weten wel dat het leeuwendeel van onze communicatie niets met woorden van doen heeft. Vaak zegt een houding of blik meer, of is juist de intonatie of toon van iets wat gezegd wordt vele malen belangrijker dan dat wat er werkelijk uitgesproken wordt. Komen we een ruimte met andere mensen binnen, dan zijn we geneigd de ruimte en de mensen onmiddellijk te scannen. We voelen of de sfeer ergens goed is of juist gespannen. We voelen of iemand boos, geïnteresseerd, verdrietig, blij is of juist het tegenovergestelde daarvan. We kunnen zelfs door een blik, geur, geluid op iets uit ons verleden getriggerd worden en denken bijvoorbeeld dat iemand boos op ons is of ons afkeurt, terwijl dit misschien helemaal niet zo is. Communicatie is echt zóóó complex! Deze mannen van de ‘Masters of Movement’ deden iets wat zo bijzonder mooi was en ook met zoveel respect voor dat wat er is, dat ik echt geraakt werd. Met nauwelijks een gesproken woord al dansend in beeld brengen wat er is. En naar de dans kijken, was eigenlijk al voldoende om een beeld te krijgen. Er waren eigenlijk geen woorden meer nodig. Dansopstellingen. En zo, zoals zij al dansend de deelnemers konden uitbeelden en de deelnemers zelf dansend uiting gaven aan hun gevoel, zo konden zij ook lezen, wat wij met onze eigen dans uitspraken. Als je eigenlijk diep van binnen niet wil dat iemand jou ziet, kan dat ook best spannend zijn, want wat zij over ons teruggaven was treffend nauwkeurig. En zo werd ik vandaag geraakt door het liedje ‘Ken je mij?’ van Trijntje Oosterhuis. Want misschien denk jij mij te kennen, maar is dat ook echt wel zo? Je kent misschien mijn naam. Weet misschien dat ik kinderen heb en waar ik woon. Misschien vind je mij wel aardig of misschien juist niet. Misschien denk je te weten waarom ik iets zeg of doe, terwijl ik ondertussen iets heel anders zeg of aan het doen ben en denk jij dat je weet waarom ik dat zeg of doe, maar is het niet meer en niet minder als een invulling van jouw brein vanuit jouw eigen referentiekader en vanuit jouw eigen set aan ervaringen in het leven opgedaan. Dus dan blijft voor mij de vraag staan: Ken je mij? Wie ken je dan? Weet jij mij beter dan ik? En een volgende vraag zou zijn, durf jij het aan? Durf jij werkelijk te kijken naar wie je bent, met je mooie en je minder mooie kanten? Durf jij jezelf te laten zien, ook al weet je diep van binnen dat niet alles even mooi is. Of speel je elke dag opnieuw een spel. Ga je telkens weer aan jezelf voorbij. Doe je iets voor een ander, terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wil, maar het zo fijn vindt als de ander je lief en aardig vindt, omdat je dan een beter gevoel over jezelf krijgt? Ik zou een woord willen spreken Dat waar en van mij is Dat draagt wie ik ben, dat het houdt, Ik zou een woord willen spreken Dat rechtop staat als mens die mij aankijkt en zegt Ik ben jouw zuiverste zelf, Vrees niet, versta mij, ik ben, ik ben In essentie verschillen we allemaal niet zo vreselijk veel van elkaar. We zijn allemaal mensen. Putten uit dezelfde bron. En ja, we hebben allemaal mooie en minder mooie kanten. En we hebben allemaal geleerd dat we ons op een bepaalde manier moeten gedragen om ergens bij te mogen horen. Dus die minder mooie kanten, die moeten we verstoppen, die mogen niet gezien worden. En dat is zóóóó vermoeiend. Daar kun je echt opgebrand van raken. Dus ik heb voor mezelf besloten mijn ‘ik’ te dansen. Te laten zien wie ik ben. En als iemand dat niet bevalt, dan heeft diegene de keuze bij mij weg te blijven. Ook al zou ik dat jammer vinden. En jou, jou nodig ik uit mee te dansen. Laat jezelf zien mooi mens, je verdient het er te zijn. En kom je daar niet helemaal uit, loop je tegen dingen van jezelf aan en wil je daar eens beter naar kijken en weten waarom je die dingen doet? Neem dan een kijkje op de agenda van de website www.veelgoeds.nl en ga na wanneer de volgende opstellingen avond is of neem contact op voor een persoonlijk gesprek. Wees welkom bijzonder mens! Ik wens jou Veelgoeds.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |